Ścieżką Przodków Idę Bez Strachu – Słowiańska Wojowniczka | Epicki Utwór Folk • Dark • Real скачать в хорошем качестве

Ścieżką Przodków Idę Bez Strachu – Słowiańska Wojowniczka | Epicki Utwór Folk • Dark • Real

„Ścieżką Przodków Idę Bez Strachu” to surowy, epicki teledysk inspirowany kulturą dawnych Słowian. Opowiada historię kobiety–wojowniczki, która niesie pamięć swojego rodu dalej niż stal, ogień i śmierć. Bez magii. Bez baśni. Tylko ziemia, walka i dziedzictwo. 🔻 Co zobaczysz? surową naturę dawnych ziem prawdziwą słowiańską wojowniczkę rytm pieśni przodków piechotę, ostrza, wędrówkę i bitwę brutalnie realistyczny klimat dawnych kultur 🔻 Muzyka Dark folk • tribal • archaiczne żeńskie wokale • bębny jak tętno ziemi 🔻 TEKST UTWORU: Gdy wstaje świt nad dawną ziemią, budzi się we mnie stary głos. Wiem, dokąd wiodą kroki w ciszy — tam, gdzie mój ród zostawił los. W dłoniach mam siłę moich matek, w sercu ognisko wielu lat — i choć przede mną długa droga, idę, jak uczył mnie mój świat. Ścieżką przodków idę bez strachu, wiatr ich słowa niesie w krew. Niech mnie prowadzi ziemia i ogień, niech będzie ze mną każdy rzewny szept. Ścieżką przodków idę bez strachu, bo w moich dłoniach płonie ich dzień. Jestem córką dawnych wojowników — i nie zawróci mnie już cień. W lesie szumią stare pieśni, których nie złamał żaden czas. Kamienie znają moje imię, nim jeszcze świat wypowiedział je w głos. Gdy dotykam zimnych korzeni, czuję ich siłę, czuję ich rytm — a każdy krok pod moim sercem bije jak bębny dawnych bitw. Ścieżką przodków idę bez strachu, wiatr ich słowa niesie w krew. Niech mnie prowadzi ziemia i ogień, niech będzie ze mną każdy rzewny szept. Ścieżką przodków idę bez strachu, bo w moich dłoniach płonie ich dzień. Jestem córką dawnych wojowników — i nie zawróci mnie już cień. Nie walczę tylko ostrzem stali — walczę odwagą, którą mam. Walczę o tych, co tu zostali, i o tych, których uniósł czas. W moim głosie brzmią ich modlitwy, w mojej duszy tli ich ślad — i gdy powstaję z nową siłą, wstaje też ze mną cały ród. Ścieżką przodków idę bez strachu, wiatr ich słowa niesie w krew. Niech mnie prowadzi ziemia i ogień, niech będzie ze mną każdy rzewny szept. Ścieżką przodków idę bez strachu, bo w moich dłoniach płonie ich dzień. Jestem córką dawnych wojowników — i nie zawróci mnie już cień. A kiedy księżyc spadnie w trawę, i noc zagarnie całą wieś, wsłuchuję się w dalekie echo — tam, gdzie przodkowie budzą pieśń. Wiem, że nie muszę stać samotnie, bo oni idą obok mnie — i dopóki noszę ich w sercu, żadne mroki nie tkną mnie. Ścieżką przodków idę bez strachu, wiatr ich słowa niesie w krew. Niech mnie prowadzi ziemia i ogień, niech będzie ze mną każdy rzewny szept. Ścieżką przodków idę bez strachu, bo w moich dłoniach płonie ich dzień. Jestem córką dawnych wojowników — i nie zawróci mnie już cień. 🔻 Przesłanie utworu To, co przodkowie zostawili w nas — nie umiera. Idziemy dalej ich ścieżką. 🌿 Polska Mitologia • Słowiańskie Dziedzictwo • Realizm Bez Fantasy ‪@MaraBezsenna‬ #Słowiańskie #SłowiańskaMuzyka #SłowiańskaWojowniczka #Słowianie #PolskiFolk #PolskaMuzyka #MitologiaSłowiańska #Slavic #SlavicMusic