Czy zmuszać się do jedzenia, jeżeli nie ma apetytu? скачать в хорошем качестве

Czy zmuszać się do jedzenia, jeżeli nie ma apetytu?

Apetyt jest stymulowany przez hormony oreksjogenne, takie jak oreksyna A i B, NPY, endorfiny enkefaliny, dopaminę, natomiast hamowany przez substancje o działaniu anoreksjogennym, takie jak IL-1, IL-6, TNFa, aminy katecholowe, insulina, leptyna i rezystyna. Okresowo występujący brak apetytu nie jest powodem do niepokoju. Jeżeli jednak taka sytuacja się przedłuża, może wymagać podjęcia odpowiedniego działania i leczenia. Brak apetytu nie zawsze jest spowodowany chorobami układu pokarmowego, czasami w ogóle nie świadczy o chorobie. Przyczyny utraty apetytu to m.in: stres, depresja, choroby zakaźne, choroby autoimmunologiczne, choroby układu pokarmowego, urazy CUN, pasożyty jelitowe. Nie należy przymuszać się do jedzenia, gdy: 1. wstajemy rano i nie odczuwamy apetytu (można wypić ciepły płyn, na przykład herbatę), 2. brak apetytu jest spowodowany krótkotrwałym, silnym stresem (na przykład przed egzaminem), 3. brak apetytu jest wywołany krótką chorobą (na przykład przeziębieniem). W takim przypadku jedno- lub dwudniowa głodówka zwykle nie jest szkodliwa (trzeba zachować ostrożność u chorych z cukrzycą). Nie wolno zmuszać dzieci do jedzenia, ponieważ przemoc nic nie wnosi i może powodować u dziecka traumę. Oczekiwania rodziców są często nierealne i nieracjonalne, jeżeli dziecko prawidłowo się rozwija i nie stwierdza się u niego zaburzeń odżywienia. Najlepiej w takim przypadku skonsultować się z lekarzem pediatrą. Natomiast w chorobie przewlekłej, przedłużającej się (po zabiegu operacyjnym, w nowotworach), gdy spodziewana utrata apetytu może być długotrwała lub stała, należy stymulować apetyt lub stosować żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, która zawiera skoncentrowane składniki odżywcze w formie półpłynnej emulsji i jest chętnie spożywana przez osoby chore. Miniaturka pochodzi z domeny publicznej i została pobrana na licencji CC0. Nie wymaga przypisania. Piśmiennictwo: 1. A. Payne, H. Barker Dietetyka i żywienie kliniczne. Elsevier Urban & Partner, 2013. 2. M. Grzymisławski. Dietetyka kliniczna. PZWL, 2019. 3. Anna Golonko, Lucyna Ostrowska Wpływ hormonów jelitowych i neuroprzekaźników na uczucie głodu i sytości. Forum zaburzeń Metabolicznych 2013, 4, 90-99. 4. Kawalec W., Milanowski A. (red.): Diagnostyka różnicowa najczęstszych objawów w praktyce pediatrycznej. 5. Jak postępować z małym „niejadkiem”? Stanowisko Canadian Paediatric Society Nutrition and Gastroenterology Committee. Medycyna Praktyczna Pediatria 2013; 3(87): 29-32.